Verhelderend

Deze week is het echt ‘bal’. Iedere ochtend (behalve morgen) naar het ziekenhuis. Maandag bloed geprikt, dinsdag naar de psycholoog geweest, woensdag naar de oncoloog en vandaag Herceptin en een gesprek met de uroloog gehad. Mocht je je nog steeds afvragen wat ik zoal doe, weet je het nu. Het gesprek met de oncoloog was verhelderend omdat ik eigenlijk niet geheel had begrepen hoelang de chemo door gaat. In eerste instantie werd gezegd 3 maanden, nu blijkt dat het aanslaat veranderde dat in 6 maanden en nu vertelde hij dat het ook langer kan zijn. De uitslag van het bloed in combinatie met een CT-scan en hartonderzoek is bepalend hoelang de chemo doorgaat. En zolang e.e.a. slinkt gaan ze door. Ook mijn eigen gesteldheid wordt daar in meegenomen, maar omdat ik weinig bijwerkingen heb en mezelf steeds beter voel is dat nu geen reden om te stoppen. Wel kunnen we tijdelijk onderbreken omdat bijvoorbeeld het hart te snel achteruit gaat of omdat ik in de zomermaanden een paar weken op vakantie wil. Ik moest dan ook vooral de vakantie boeken, de oncoloog zou het programma daar op af stemmen. En als de chemo stopt, gaat de herceptin (1x per 3 weken) door. Bovendien kunnen we de chemo ook weer opstarten in een later stadium. Ook heb ik gevraagd of de chemo en/of herceptin eventueel in Zeeland gegeven kan worden. Dat was geen probleem, hij kon desgewenst contact leggen met een oncoloog in Goes. Eind deze maand is wederom een hartonderzoek en een CT-scan gepland. 2 april de uitslag en dan hoor ik hoelang we (voor nu) door gaan met de wekelijkse chemo. Voorlopig zit ik er dus nog!
Vandaag had ik alleen herceptin en ook nu ging dit gepaard met hevige rillingen. Na een dubbele dosis paracetamol stopte dat gelukkig. De uroloog gaat met de oncoloog overleggen wanneer de stands vervangen kunnen worden. Dit doen ze liever niet tijdens de chemoperiode. Ook de uroloog wacht nu de CT-scan en het verdere behandelplan af. De stands kunnen maximaal 6 maanden blijven zitten; het begint te dringen.
Het goede weer doet mij af en toe een uurtje in de zon zitten en dat voelt heerlijk! Voor de deur, uit de wind, is het prima. Ik kom er net vandaan. Nu roept de dagelijkse beslommering alweer. Annick komt zo thuis en moet naar de muziekles gebracht worden. Vanaf deze week starten de projectweken en verruilt ze de keyboardles voor les in een bandje. We zijn heel benieuwd hoe dat gaat. En Luuk heeft proefwerkweek. Hij zal ook zo thuis komen en voordat we vanavond naar ‘Wie is de Mol?’ kijken, zit ik aardrijkskunde te overhoren.