Uitslag Ct scan en hoe nu verder

Zoals eigenlijk al verwacht, heeft de Ct scan uitgewezen dat de kanker niet gestopt is met groeien. Sterker nog, het is hier en daar zelfs toegenomen. Daarop ben ik afgelopen dinsdag door de oncoloog naar het Anthonie van Leeuwenhoek verwezen omdat daar het nieuwe medicijn TDM-1 gegeven kan worden. Alleen gaan daar weer dagen overheen en van wachten word ik best chagrijnig. De oncoloog zegt dan dat ik deze tijd goed kan gebruiken om aan te sterken, maar hoe doe je dat als langzaam alles stinkt en je weinig eet? Ik probeer het wel en geef mezelf vooral veel afleiding op het moment dat ik eet, zodat ik ongemerkt toch van alles binnen krijg. Hopelijk duurt dat wachten niet te lang en belt het AvL nog deze week. Ook voor de vakantieplanning zou dat goed zijn want het wordt nog spannend of we de 18^e wel weg kunnen. Omdat het niet verstandig is helemaal niks te doen, krijg ik aankomende vrijdag nog herceptin in mijn huidige ziekenhuis. En als ik na die herceptin nog niks gehoord heb, ga ik toch zelf aan de bel trekken.
Thuis verloopt alles redelijk normaal, behalve dat Luuk momenteel ziek thuis zit. Spugen, weinig eten en iedere middag slaapt hij. (en ik doe vrolijk af en toe mee) Annick hobbelt lekker verder; speelt met Emma en heeft morgen weer training. Nog een paar keer buiten en dan de zaal in. Ondanks dat de winter zich nog nauwelijks laat zien, vinden hockeyers het al weer te koud…
En ongemerkt heb ik, tijdens het typen van dit verhaaltje, mijn hele broodje op! Jippie!