Op weg naar...

De 1^e chemokuur zit erin en dat viel nog best tegen. Ik heb circa 5 dagen weinig gegeten (nog minder dan het al was…) en ik moest ook een aantal keer spugen. Niet dat ik continu misselijk was maar vooral sterke geuren kon ik niet verdragen. En dat ging best ver; pindakaas, pannenkoek met kaas, een gemarineerde speklap voor de kinderen. Alles stonk, althans zo vond ik dat. Na woensdag ging het beter en toen was ik mijn stem ineens kwijt. Dat schijnt nogal te heersen want ook vriendinnen had dit eerder. Geen keelpijn, geen verkoudheid alleen mijn stem was weg. Wel zo rustig volgens de kinderen, ik vond het maar hondsvermoeiend. Gelukkig is ook dat weer hersteld. De rugpijn is helemaal over. Alleen heb ik nu af en toe vreselijk last van mijn maag/buik al wordt dat ook heel langzaam beter. Paracetamol helpt nog steeds goed, ook voor buikpijn… Kortom het viel nog niet mee die 1^e chemo en ik hoop dat het de volgende keren wat rustiger verloopt.
De kinderen gaan alleen nog deze week naar school. We zijn op weg naar het einde van het jaar en dat is te merken. Ze worden wat moe en er zijn wat irritaties; over plagen, over wat er tegen elkaar gezegd wordt of juist niet gezegd wordt. Want kinderen kunnen zo goed met elkaar communiceren… nou die van mij niet!
Ook zijn we (bijna) op weg naar de Dominicaanse Republiek. We zijn de dagen aan het aftellen en kijken er heel erg naar uit. De koffers zijn tevoorschijn gehaald en de zomerse kleren gepast. We zijn op weg naar vakantie!