Lange zit

Vorige keer schreef ik al over de vele afdelingen waar ik zoal mee te maken heb. Vandaag kwam daar onverwachts een druk bezochte afdeling Radiologie bij. Ik was om 9.00 uur, met Brigitte, bij oncologie voor mijn wekelijkse kuur maar alle kamers waren nog bezet met beenmergpuncties. Of ik een kwartiertje wilde wachten. Omdat ik geen keuze heb, een kwartiertje gewacht en daarna aan de slag. Althans dat dachten we. Kap op gedaan, bloeddruk controle en mijn picc lijn in de arm schoon gemaakt. Helaas bleef het bij schoon maken want het liep niet door en er kwam ook geen bloed terug. Na een aantal pogingen is dan het protocol dat ik naar de radioloog moet om onder een scan te kijken of de lijn niet dicht zit. Helaas had deze afdeling het op dat moment nogal druk en kon ik er niet tussen geschoven worden. En dus moest ik tot 11.20 uur wachten, waarna de radioloog in 10 minuten tijd onderzocht had dat de lijn wel degelijk open stond. Wel is er weefsel aan vast gekleefd en moet de lijn er over maximaal een maand uitgehaald worden. Ik hoop dan ook dat de lijn het voor de komende weken nog even volhoudt. Al met al zat ik 11.45 met de ijskap op mijn hoofd en kon de chemo beginnen. En om 16.45 uur was ik pas thuis; wat een zit! Normaal val ik gelijk bij thuiskomst van de chemo in slaap, maar dat ga ik nu niet meer doen. Dan slaap ik vannacht weer niet. Ik hou mezelf wel bezig met deze blog en koken. De kinderen zijn nog bij vriendjes aan het spelen.
Gelukkig is de afspraak bij cardiologie afgelopen dinsdag positief verlopen. Aan de hartecho is te zien dat het hart nog prima pompt en dat ik voorlopig door kan gaan met de herceptin. Over 10 weken moet ik weer terug komen en dan zijn we 3 herceptins verder. De herceptin vergiftigd de hartspier en gaat langzamer werken, maar voorlopig is dat nog niet aan de orde. Jippie!
Oh ja, 14 mei word ik geopereerd aan de stands in de urinewegen, vooralsnog een dagopname.