koffie drinken

Inmiddels weer een week verder en het vocht in mijn buik lijkt inderdaad met die plaspillen te stabiliseren. Behalve dat die pillen groot en vies zijn, valt het toiletbezoek mee. Natuurlijk moet ik er ’s nachts een paar keer uit, maar dat deed ik voorheen ook al. De nachten zijn sowieso niet heel goed. Ik ben meestal om de 2 a 3 uur wakker. Daarom slaap ik ’s middags nu standaard ook een uur. Dat heb ik echt nodig want het energieniveau blijft belabberd. Het gaat conditioneel achteruit en dat merk ik aan alles. Naar zolder lopen zonder hijgend aan te komen, is er niet meer bij… Heel erg blij ben ik dan ook met de hulp van lieve vriendinnen en familie om mij heen. Zo wordt er circa 4 keer per week voor ons gekookt en Martine en Miriam hebben het huishouden min of meer overgenomen. Fausia is op een welverdiende vakantie. Boodschappen doe ik bij de Albert. Ook Caroline en Jacqueline nemen van alles voor me mee. Met deze hulptroepen is het wel wat onrustig in huis. Zo zaten we een week geleden iedere avond met andere mensen aan het avondeten en de kinderen gaven na een week aan dat ze dat niet prettig vonden. En terecht! In de ochtend komen er dan veel mensen koffie drinken. Dat is hartstikke lief, maar ik heb nauwelijks rust. Dat komt ook doordat de dagen kort zijn (’s middags slaap ik tot 14.30 uur en daarna staan de kinderen al weer op de stoep). Zo heb ik morgenochtend eindelijk ‘vrij’ en dat voelt nu al als een heerlijke ochtend. Iedere ochtend hetzelfde verhaal vertellen met een bak koffie, is mij na een week slecht bevallen. Ik zal daar toch in moeten doseren en ‘Nee, vandaag niet’ gaan zeggen. Hoe vervelend dat ook voor de ander is. Via deze weg, hoop ik dat iedereen dat zal begrijpen en inziet dat rust in mijn hoofd en met de kinderen op dit moment bovenaan ons lijstje staat. En natuurlijk ben ik enorm blij met de lieve woorden en belangstelling van iedereen maar af en toe worden we ‘geleefd’ en dat is (juist in deze tijd) niet de bedoeling.