En weer een chemo weggestreept

Vandaag weer een chemo-dag. Ik breng dan altijd Annick tot het schoolplein en loop van daaruit door naar de tram zodat ik even voor 9.00 uur in het ziekenhuis ben. En iedere keer wordt dat loopje naar de tram zwaarder. Niet fysiek, ik kan prima vooruit maar wel in mijn hoofd. En weer een chemo, getver! Ook de dag zelf is prima te doen. Vandaag kwam Caroline, mijn schoonzus de hele ochtend aan mijn bed zitten. Dan gaat de dag best snel!. Beetje gekletst en zo’n dag is dan eigenlijk nog gezellig ook! Maar de gedachte dat je morgenochtend slecht wakker wordt en vervolgens die hele vrijdag niets kan, maakt het wrang. In de middag blijven Annick en Luuk ergens spelen, zodat ik gelijk op de bank neerplof en een uur heel diep in slaap val. Zo ook vanmiddag, ik ben net wakker. Luuk is met zijn vriendjes van school al de hele middag aan het voetballen en Annick is heerlijk bij Marvin spelen. Ze zullen zo wel thuis komen. Om de misselijkheid van zoeven weg te krijgen heb ik een half tabletje genomen anders ben ik bang dat ik niets kan avondeten en dat wil ik voorkomen.
Het weekend hebben we het redelijk rustig; voetbal en hockey en zondag gaat Annick een uurtje klimmen op de klimmuur in Zoetermeer (verjaardagscadeautje).