Een jaartje ouder in een luchtballon

Afgelopen week hebben we een heerlijke vakantie gehad en behoorlijk wat meters in Nederland gemaakt. Groningen naar Suzanne , IJmuiden naar een Fort (erg leuk en stoer!), dagje Amsterdam en vervolgens een paar dagen in Zeeland. Als klap op de vuurpijl ook nog wat meters door de lucht gemaakt in een luchtballon! Wat een ervaring om nooit te vergeten en dat op mijn verjaardag! We vonden het reuze spannend; vooral het opstijgen en de landing. Op de foto’s is dat goed te zien, blije gezichten maar ook spanning op het gezicht van Annick en Luuk (en die van mezelf niet te vergeten…). Gelukkig waren Baukje en haar zoons erbij zodat alles op foto en film vastgelegd kon worden. Luuk had deze verassing samen met zijn zorg coördinator van school bedacht. Hij wist dat ik dat altijd nog een keer met mijn kinderen wilde doen en zo kwam hij op het idee. Vrijdag voor de herfstvakantie heeft Luuk zijn klas verteld dat ik niet meer beter word en dat verliep goed. Een uur later dan gepland kwam hij de school uit. In alle rust en saamhorigheid is er met de klas gesproken en voor Luuk was dat een hele opluchting.
En gisteren was de vakantie weer afgelopen en kon iedereen weer aan de bak. De kinderen naar school en ik weer naar het ziekenhuis. Gisteren bloed geprikt, vandaag naar de trombosekousen specialist en de huisarts (voor een gesprek en de griepprik) en morgenochtend een gesprek met de oncoloog over het wel of niet aanslaan van de huidige chemo. Aansluitend chemo en/of herceptin maar dat is volledig afhankelijk van de uitslag.